Bisoi europarra mustelido sasi-urtarra da (igaraben, erbinudeen, lepazuerien eta abarren familiakoa), 500 g eta 1.000 g arteko pisua duena, gutxi gorabehera. Ibai-sistemak (ibaiak, hezeguneak, etab.) ditu habitat, eta batez ere mikrougaztunez, arrainez, karramarroez eta hegazti txikiez elikatzen da.

Tamalez, animalia honek Europako ugaztun mehatxatuena izateko ohore du (Galzoriko arrisku kritikoa). Bere habitataren etengabeko degradazioak, gaixotasunek, harrapaketek eta bisoi amerikarrarekiko lehia zuzenak eraman dute egoera horretara. Bisoi amerikarra duela urte asko ekarri zuten larru-haztegietan hazteko. Ustekabeko edo nahita egindako ihesak direla-eta, gatibu hartutako ale horiek gure ibai-sistemetan babestu ziren. Baina bisoi amerikarra Europakoa baino handiagoa da, eta, horregatik, europarrak beste eremu batzuetara lekualdatu ditu, non biziraupen-baldintzak (elikadura, aterpea, etab.) kaskarragoak diren. Horretaz gain, bisoi amerikarrek askotan harrapatu eta hiltzen dituzte europarrak.

Bisoi amerikarra estatu espainiarrean exotiko inbaditzaile gisa katalogatutako espeziea da, eta gure bisoiaren mehatxurik handiena da, batez ere, baina ibai-ekosistema horietako gainerako faunarena. Gai horretan eskumena duten administrazio publikoek neurriak hartu behar dituzte espezie hori desagerrarazteko.

Hala ere, bisoi europarrak Araban duen egoera pozgarritzat jo daiteke. Mustelido txiki eta atsegin honen Arabako biztanleria oraindik txikia bada ere, bisoi amerikarraren presentzia txikia (ia falta da) lurraldean (urte askotan zehar landako teknikari kualifikatuen etengabeko lanari esker) nahiko baikorra da bere etorkizunari dagokionez.

Gaur egun bisoi-haztegirik ez egotea, Araban ez ezik, EAE osoan ere bisoi europarraren aldeko puntua da.

Askotan, landako teknikariek egiten dituzten laginketetan, tranpa-kaioletan harrapatzen dira bisoi europarrak. Aztertu eta markatu egiten dira, harrapatzeko lekuan berriro askatu aurretik. Lan horiek Martiodako gure zentroan egiten dira.

Azterketa horiek animalia sedatuarekin egiten dira, eta, ondoz ondoko birharrapaketetarako identifikazio-txip bat jartzeaz gain, odol-erauzketak egiten dira, ilearen eta kartilagoaren (belarria) laginak hartzen dira, eta gorozkien, jariakinen eta abarren laginak. Horiek informazio asko emango dute dibertsitate genetikoari, animaliaren egoera orokorrari, eraman ditzaketen gaixotasunei eta abarri buruz.

Bisoi europarra, zalantzarik gabe, gure faunaren altxorrik handienetako bat da. Kontserbazioa ezinbestekoa da biodibertsitatea kontserbatzeko, gure ingurugiroa babesteko azken finean.

Informazio gehiago ikus dezakezu esteka honetan:

https://natura2000.araba.eus/eu/web/natura2000/-/vison-europeo-y-restauracion-fluvial